Columns

Wie durft er nog zijn kop boven het maaiveld te steken?

Zijn mensen kuddedieren die als makke schapen blind achter hun leider aanlopen? Of durven we te vertrouwen op ons gezond verstand, ook als we daarmee ingaan tegen het systeem? Ondanks dat ‘het systeem’ op genadeloze wijze kan afrekenen met de eigenzinnige, is het soms in het grotere belang er wel tegenin te gaan.

Jessie Czebotar noemt de Cabal of de New World Order ‘Het Systeem’. Ze had op jonge leeftijd een prominente functie binnen de Illuminati en besloot er later uit te stappen. Vóór de coronacrisis zagen we nog nooit zo duidelijk hoe ‘het systeem’ werkt in het uitoefenen van macht en controle. Zelfs als een substantiële groep doorheeft dat het beleid tegen hun eigen belangen in gaat. Het sleutelwoord is angst. Angst om de eenling te zijn, angst om de kop boven het maaiveld uit te steken, angst om keihard afgestraft te worden.

De term ‘Het Systeem’ verwijst daarmee niet alleen naar de onzichtbare heersende elite, die in een top-down machtsstructuur de agenda bepaalt, maar ook naar de uitvoerders, handhavers en alle deelnemers binnen de controlestructuur die zorgen dat iedereen de regels opvolgt. Het systeem kan alleen functioneren als het overgrote deel van de mensen eraan mee doet. Door afvalligen hard te straffen, belachelijk te maken of uit te sluiten, zorg je dat dit ook gebeurt. Mensen zijn daardoor bang af te wijken van de norm, of zich openlijk tegen de regels van het systeem te keren.

Steeds meer artsen en wetenschappers uiten kritiek

Toch is er altijd een aantal koplopers die wél hun kop boven het maaiveld durven uit te steken. In de coronacrisis zijn er gelukkig steeds meer (invloedrijke) mensen, die wel hun twijfels over het beleid durven uit te spreken, of kritisch durven zijn over de claims die gaan over de pandemie, of de voorgestelde ‘oplossingen’ zoals de vaccinaties. Maar omdat afvalligen een dreiging zijn voor ‘het systeem’, worden deze mensen hard afgestraft. Vaak op manieren, waardoor de zondebok geen verhaal kan halen bij degenen die dit aansturen, maar er wel erg door benadeeld worden.

Critici van ‘het Systeem’ behoorden voorheen vaak tot de groep zonderlingen. Het waren de buitenbeentjes van de samenleving. Dit kon de briljante filosoof, de eigenzinnige hippie of de excentrieke dorpsgek zijn. Zij durfden een afwijkend standpunt in te nemen, ongeacht wat hun omgeving hierover dacht, of hen om die reden buiten sloot.

In de coronacrisis zijn er ook steeds meer critici die behoren tot de groep invloedrijke en gerespecteerde beroepsgroepen zoals artsen, virologen of wetenschappers. Een van deze klokkenluiders die absoluut geen blad voor de mond neemt is de arts Elke de Klerk. In de getuigenis die ze aflegde bij de Buiten Parlementaire Onderzoeks Commissie durfde ze ook onderwerpen ter sprake te brengen die best ver buiten het gangbare referentiekader van mensen liggen.

Acties die bedreigend zijn voor ‘het systeem’

Ook initieerde Elke de Klerk de Nederlandse stichting Artsen voor Waarheid en is zij aangesloten bij de internationale vereniging World Doctors Alliance. Deze internationale groep, onder leiding van Dr. Heiko Schöning, was eerder in Duitsland een buitenparlementaire onderzoekscommissie gestart.

Dit diende vervolgens als voorbeeld voor de Nederlandse commissie. Deze werd in Nederland door Drs. Pedro Kuit opgericht omdat de Tweede Kamer niet bereid was zelf een dergelijk onderzoek naar de ingrijpende coronamaatregelen uit te voeren, ondanks dat die tot veel controverse in de samenleving hadden geleid.

Heiko Schöning werd op 26 September 2020 gearresteerd toen hij op Speakers’ Corner in Hyde Park, Londen, een menigte toesprak. Speakers’ Corner was voorheen bij uitstek de plek waar sprekers al van oudsher in het openbaar hun mening mogen verkondigen over politiek, cultuur en religie. Alleen al om die reden is de arrestatie veelzeggend. Blijkbaar is het vrijuit verkondigen van je mening, niet zo vanzelfsprekend meer.

Elke de Klerk ging nog een stap verder en stelde samen met een jurist een serie aansprakelijkheidsbrieven op, waarmee ook andere mensen aangifte kunnen doen tegen de premier en verantwoordelijke bewindslieden, vanwege misdaden tegen de menselijkheid en hoogverraad. Middels een crowdfundingactie probeerde de stichting Artsen voor Waarheid geld in te zamelen, om zich fulltime voor hun doelstellingen in te kunnen zetten. Bunq Bank blokkeerde echter de rekening. Bovendien stelde de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd een onderzoek in naar Elke de Klerk, naar aanleiding van haar uitspraken tijdens een coronamanifestatie in Eindhoven.

Tegenwerking vanuit het systeem door: censuur, karaktermoord en sabotage

Elke de Klerk en Heiko Schöning zijn niet de enige artsen die vanuit ‘het systeem’ worden tegengewerkt. Ook de Duitse KNO-arts Bono Schiffmann, een prominente activist tegen het coronabeleid, krijgt met allerlei vormen van sabotage te maken. Eerst werd hij beschuldigd van het verspreiden van fake news, naar aanleiding van zijn berichten over kinderen die (mede) als gevolg van het dragen van mondkapjes overleden waren. Terwijl later uit onderzoek bleek dat de Beierse politie zelf onwaarheden over het overlijden van een zes-jarig meisje had verspreid.

Ook bij hem werd zijn bankrekening opgeheven, vervolgens de vestiging van zijn praktijk in Baden-Württemberg opgezegd en nu dreigt eveneens zijn medische licentie als arts te werken, te worden opgezegd. Hieruit blijkt dat ook artsen afhankelijk zijn gemaakt van een systeem waarbinnen heel beperkt de ruimte is om vrijuit te spreken. Degene die dat wel doen en kritisch zijn, worden binnen dat systeem genadeloos afgestraft.

Juist nu moeten we koplopers steunen

Het effect is dat andere mensen bang worden gemaakt ook hun nek uit te steken. Als eenling gaat immers ‘je kop eraf’! Toch is het belangrijk dat we ons niet alleen achter de dappere klokkenluiders scharen en hen helpen in hun strijd tegen het systeemrot, de corruptie, de leugens en misdaden tegen de mensheid, maar zelfs hun voorbeeld volgen. In plaats van het toneelstukje mee te spelen, moeten we de dingen gewoon bij de naam noemen, wat ze in werkelijkheid zijn.

Dat geldt zeker voor de coronacrisis, een maatschappelijke, economische en gezondheidscrisis, die vooral is ontstaan als gevolg van de maatregelen, met een virus of ziektebeeld als excuus. De meeste coronamaatregelen hebben dan ook niets met gezondheidszorg te maken, maar alles met controle, onderdrukking en een politieke agenda.

Kuddegedrag of innerlijk kompas?

Het systeem richt zich op het kuddegedrag van de mens, onze psychische blauwdruk onder groepsdruk te doen wat de rest van de kudde doet, om zo min mogelijk op te vallen. Wat in de coronacrisis evident is geworden, is dat het kuddegedrag ons juist niet uit de crisis zal halen. Als we als makke schapen achter de ‘autoriteiten’ blijven aanlopen, dan zullen de maatregelen alleen maar strenger en radicaler worden. Omdat de achterliggende politieke agenda precies dát beoogt, een dictatoriale en radicale wereldregering onder leiding van de WHO en de VN.

“Luister iedereen! Iets klopt er niet, ga alsjeblieft terug!” “Hou je kop! Doe zoals je opgedragen wordt voor het algemene belang!”

Gaan we echter tegen de stroom van de kudde in, dan zullen we ons op onze eigen autoriteit, soevereiniteit en innerlijk kompas moeten gaan baseren. Dit wordt onterecht geassocieerd met asociaal en anarchistisch gedrag dat een gevaar zou opleveren voor de groep. Maar het tegendeel is nu het geval.

Het kritiekloos volgen van de autoriteiten levert een gevaar op voor de groep. De autoriteiten maken zich immers schuldig aan terreur, het opzettelijk vrees aanjagen om een bepaald politiek doel te bereiken. Ook propageren ze (of dwingen tot) gezondheidsschadende maatregelen, zoals het dragen van mondkapjes en experimentele gentherapie (ook wel bekend als het coronavaccin).

De kritische minderheid handelt ook in het belang van het collectief

De kritische minderheid komt juist op voor de grondrechten, de onvervreemdbare mensenrechten en belangen van het collectief. Het recht op de lichamelijke integriteit, het recht om te leven in vrijheid en veiligheid, het recht op vrijheid van meningsuiting, ook al wijkt deze af van de meerderheid of het beleid van de regering. Als men zelf onderzoek doet en op basis van de bevindingen en het gebruik van het gezonde verstand tot een afwijkende mening komt, dan is het juist in het belang van het collectief dat men deze mening vrij kan delen. Dat geldt voor alle mensen, maar in het geval van een gezondheidscrisis zeker voor artsen, psychologen, sociologen, epidemiologen en andere wetenschappers.

Dat is precies waar de schoen wringt. Want nu blijkt dat steeds meer mensen eigen initiatieven nemen om de ingezette koers te kunnen bijsturen. Daar waar het parlement naliet een parlementair onderzoek te starten, begonnen burgers deze zelf. Daar waar de media alleen (vee)artsen en virologen uitnodigden die het beleid (grotendeels) ondersteunden, vormen artsen, medici en wetenschappers hun eigen organisaties en mediaplatformen. Daar waar de mainstream media door eenzijdige berichtgeving zijn verworden tot propagandakanalen, richten burgerjournalisten hun eigen mediakanalen en verenigingen op.

‘Het systeem’ huivert van eigen initiatieven

De machthebbers achter ‘het systeem’ huiveren van een dergelijk eigen initiatief, omdat ‘het systeem’ gericht is op de meute die enkel moet volgen. Of hooguit kan kiezen uit een aantal voorgeselecteerde opties, waarbij de heersende klasse altijd wint. Men heeft het systeem zodanig ingericht dat de massa blind vertrouwt op de overheid, blind vertrouwt op de artsen, een blind vertrouwen heeft in de (goedgekeurde) wetenschap en als gevolg blind de maatregelen opvolgt en de bijbehorende vrijheidsbeperkingen accepteert. In het land van de blinden is de eenoog koning.

Maar wat als de mensen niet langer hun ogen wagenwijd gesloten hebben, maar wagenwijd open? Wat, als een steeds grotere groep mensen ziet en het geziene niet meer kan herzien? Wat, als het inzicht groeit en hiermee ook het systeemrot zichtbaar is geworden? Als mensen met het blootleggen van de corruptie, belangenverstrengeling, leugens inzien hoe we bespeeld en gemanipuleerd zijn, dan komen in dat ontwakingsproces ook andere, meer duurzame oplossingen binnen het blikveld. Dan voorziet een groeiende groep dat een andere koers beter is voor de mensheid als geheel. En precies dát proces is nu gaande.

Als er één schaap over de dam is …

Als we de mensenmassa zien als een kudde schapen en het zwarte schaap (de klokkenluider of afvallige) zich onttrekt aan het kuddegedrag, dan geldt ook dat wanneer één schaap over de dam is, er vele volgen. Alleen de schapen die bang blijven voor de herder (leider) en de hond (boeman) houden zich koest. Wanneer de schapen hun angst voor de herder en de hond overwinnen en besluiten niet langer op de afgrond af te lopen, maar ook uit eigen belang op zoek gaan naar het beste stuk grasland, dan wordt de kudde stuurloos. Dat is het punt dat samenlevingen wereldwijd nu bereiken en daarom is de repressie vanuit het systeem ook zo extreem en gewelddadig.

Het vraagt echter nogal wat moed om van de kudde af te wijken. Dat is een rol die voor de mens als kuddedier bijna tegennatuurlijk is, of waar ten minste een behoorlijke motivatie voor nodig is. We zijn daarnaast ook dusdanig geprogrammeerd dat we onterecht denken dat we als eenling geen verandering teweeg kunnen brengen. Maar zelfs de grootste revolutie begint vaak met één heldere geest die zich durft uit te spreken en opkomt voor de rechten van de rest.

Individuele acties hebben altijd effect

Als we ‘het systeem’ zien als een helder gele vloeistof die wordt samengesteld uit allemaal individuele gele druppels, dan zal men om de vloeistof helder geel te houden alleen gele druppels willen accepteren. Maar er zijn altijd kleurrijke figuren die hun kop boven het maaiveld uit durven te steken. We kunnen een zo’n zonderlinge figuur visualiseren als een blauwe druppel. Stel dat één zo’n blauwe druppel zich mengt met de helder gele vloeistof … dan verandert de tint van het geheel.

Hopelijk zullen er dan snel meer blauwe druppels volgen. En hoe meer blauwe druppels zich erin mengen, hoe meer de gele vloeistof zal transformeren naar een prachtig groen. Groen als symbool voor de harmonie en een nieuw gezond normaal. Een nieuwe gezonde samenleving. Durf daarom een blauwe of anderskleurige druppel te zijn en uiting te geven aan je eigen kleurrijke authenticiteit. Zo doen we het allemaal samen, want zonder geel was er geen groen en zonder die blauwe druppels ook niet.

Geel, blauw en groen zijn prachtige kleuren op ons creatiepalet.

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Toon meer

Related Articles

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button