Percy Dens

Ópstaan!

Ó“pstaan!”
Wat komt er in jou op als je dit woord hoort of leest?
Opstaan heeft nogal wat betekenissen. Maar er zijn er een paar die vooral mijn interesse aanspreken: herrijzen, aanklagen, in opstand komen, rebelleren.

Zelf ben ik ook, en juist nu, aan het opstaan, aan het in opstand komen.
Ik noem mezelf de laatste tijd zelfs openlijk een activist.

Keuzes
En dat is nogal wat eerlijk gezegd. Ik kom als eerste in opstand tegen alle bullshit die men mij vanaf mijn geboorte heeft wijs gemaakt over wie ik ‘ben’, waar ik ben en hoe dat zich zou moeten vertalen naar mijn leven. En dit alles volgens blijkbaar een stel regels die ik niet ken en waar ik nooit een keuzemoment in heb gehad om ze wel of niet te accepteren. Laat staan ze als basis te gebruiken om mijn dagelijkse keuzes vanaf te lanceren.

Met keuzes modelleer je je bestaan maar ook dat van alles en iedereen die met jou en die keuzes verbonden is. Moet je je voorstellen wat dat leven, mijn leven, is en wordt als ik de grondslag voor mijn keuzes niet zelf (bewust) heb gekozen. En wat dát dan weer betekent voor alles en iedereen direct en indirect aan mij verbonden. Ik ben dan in feite niet aan het creëren vanuit mijn eigen essentie (zelfvervulling) maar aan het forceren wat (meestal subtiel en systematisch door anderen) is opgelegd of ingefluisterd.

En stel je dan eens voor wat het betekent dat de meesten van ons op deze manier leven. Niet je eigen leven creërend maar de subtiel opgelegde verwachtingen van anderen waarmakend. Iedereen die forceert en welhaast niemand die zich op zijn eigen unieke golflengte bevindt. Niemand in ontspanning, nauwelijks harmonie. En wat betekent dat voor onze omgeving, hoe we die inrichten en hoe we met ons leefgebied omgaan? Of denk aan de manier waarop we onze volgende generatie klaarstomen voor de toekomst.

Levenslust
Fysieke klachten, chronische moeheid, Stressklachten, burn-out, concentratieklachten, spanningen met jezelf en dus met anderen, niet lekker in je vel zitten, je onvervuld voelen of simpelweg ongelukkig zijn, slechte voeding (in elke zin van het woord) tot je nemen…

Dit zijn allemaal waarneembare signalen van iemand die zichzelf kwijt is, zijn eigen essentie, zijn levenslust. En ik denk dat voor de meesten van ons geldt dat als je om je heen kijkt – in de buurt, in je vriendenkring, bij je collegae, in het gezin en de familie -, je veel meer mensen ziet met deze signalen dan je je bewust van bent. Je bent niet de enige!

Eenmaal bewust tekent dit zich allemaal haarscherp voor je ogen af en kom je al snel tot de conclusie dat je in een wereld leeft, in een leven leeft, in een lichaam leeft dat dus niet aan jouw eigen aspiraties voldoet maar aan die van anderen. En het grappige van bewustwording is: je staat meteen op! Ik ben activist.

Maar niet omdat ik dat altijd al was of droomde te zijn, of omdat ik zo stoer ben. Ik ben activist, herrezen, in opstand gekomen, opgestaan tegen wil en dank. Simpelweg als gevolg van wakker worden. Want bewustwording is niet lekker relaxed wakker worden, je nog eens uitrekken, je weer eens omdraaien en bedenken hoe lang je nog zult blijven liggen voordat je opstaat.

Bewust worden is wakker worden door een emmer ijskoud water over je heen, wakker worden door een noodsignaal. De noodkreet van je innerlijk wezen, je ziel, dat voordat het allemaal afgelopen is wil leven, wil zijn, wil manifesteren. Manifesteren van wat het IS, niet van wat het zou moeten zijn. Je kijkt met nieuwe ogen naar jezelf, naar de onzuiverheden in en aan jou, in en aan jouw leven.

Niet vanuit oordeel maar vanuit de liefdevolle wens je ware essentie in dit leven vorm te willen geven. En ineens heb je wel de moed en de energie om op te gaan ruimen, grote schoonmaak te gaan houden, fundamentele constructieve wijzigingen aan te brengen in je keuzegrondslagen.

Schoonmaak in je vriendenkring, je leef gewoonten, de plek waar je woont, de omgeving, het werk wat je koos omdat je dacht geen andere keus te hebben. De winkels waar je koopt, vooral voeding en kleding. Waarmee omhul jij jouw lichaam? Is het zuiver? Waarmee voed jij je lichaam? Is het zuiver? Waarmee voedt je jouw gedachten? Is het zuiver?

Opgestaan, plaats vergaan!
En natuurlijk doe je dit niet allemaal ineens en allemaal tegelijk. Het is een nieuwe tred. Wellicht blijf je gewoon op hetzelfde pad lopen maar verander je je omgeving én je tred! Van sjokken naar huppelen, rennen, wandelen of wat ook maar goed voelt om het moment.

Alles behalve door blijven sjokken op een pad waar je toch niets aan kunt veranderen. Want dat is de gedachte die je vaak hardop uitgesproken hoort voordat mensen bewust wakker zijn: “Ik kan in mijn eentje toch de wereld niet veranderen.”

Dat klopt misschien op korte en hele praktische termijn. Maar je kunt in je eentje wel JOUW wereld veranderen. Juist op de praktische korte termijn. Je kunt nu starten met in waarheid leven. Geen suiker meer te gebruiken. Je lichaam te eren door het sport en voeding (in plaats van vulling) te geven. Openheid over wat je werkelijk denkt, voelt en vooral wenst naar je partner, familie, vrienden, collegae. Misschien vallen er een paar mensen af maar het trekt ook weer nieuwe mensen aan die ook zo in het leven staan of wensen te staan.

Opgestaan plaats vergaan! En gelukkig maar aangezien de meeste van ons toch al niet op een lekkere – hun eigen – stoel zaten.

Percy Dens

Toon meer

Related Articles

Bekijk ook
Close
Back to top button